maandag 13 april 2009

Opwekking en tegenstand

We zien God bewegen hier in Noida.

Rekha, die via een Nigeriaanse jongen in de kerk is gekomen, gaat goed door. Ze komt bijna iedere activiteit en heeft laatst een collega meegenomen, met zijn broer (Johnson en Kingson Singh). Beide jongens zijn enthousiast en vooral Johnson is trouw op de diensten en is een goede steun voor Rekha. Vorige week heb ik gepreekt over de doop en Rekha wil binnenkort gedoopt gaan worden, al heeft ze nog wat bedenktijd nodig. Die zondagochtend hadden we naast ons gezin 6 mensen in de dienst. Allemaal mensen die al eerder geweest waren. ’s-Middags kwamen ze bij ons eten. Barbara had samen met Rekha gekookt. Echt gezellig!


Afgelopen zondag hebben we Pasen gevierd in de kerk. We hadden voor de eerste keer avondmaal hier in India. We hebben er een gezellige tijd van gemaakt, met een maaltijd in de kerk. Johnson en Rekha hadden Indiaas gekookt en wij hadden voor rijst en drinken gezorgd. Tussen de diensten door had Johnson een evangelisatie video in het Hindi meegenomen. Deze hebben we met zijn allen bekeken. Rekha en Johnson hadden in totaal iets van 6 vrienden meegenomen en er waren ook nog twee bezoekers die de website hadden gezien, waarna ze Puja hadden gebeld en daarna dus op de dienst kwamen.



Maar wanneer God aan het bewegen is zit de duivel ook niet stil!

Een paar weken geleden ben ik met mijn auto op weg naar huis tegen een motorrijder aangereden, hij besloot plotseling dat hij een verkeerde afslag had genomen en keerder pardoes voor mijn auto om. Ik hard remmen, maar helaas te laat. Flink wat schade aan mijn auto en hij heeft een been gebroken. Gelukkig stopte er direct een man uit ons appartement om mij te helpen (hij kwam 'toevallig' net langsrijden). Al snel kwam de politie erbij en een vriendelijke agent begon mij uit te leggen hoe het hier werkt. De afwikkeling gaat hier wat anders als in Nederland. Hier moet degene met het meeste geld over het algemeen betalen voor de arme. De motorbestuurder had geen verzekering en kon dus ook geen operatie betalen. Toen we de jongen naar het ziekenhuis gebracht hadden, kwam op een gegeven de hele familie (zo'n 25 man) erbij. Al snel bleek dat ze geld wilde zien. De operatie zou ongeveer 60.000 rupies kosten en daarnaast wilden ze nog extra geld zien voor misgelopen inkomsten omdat hij een aantal weken uit de roulatie zou zijn. Ondertussen had ik Siddharth gebeld en hij kwam met zijn vader naar het ziekenhuis. Uiteindelijk hebben we met hun hulp en de vriendelijke politie agent eruit kunnen komen. Ik heb 30.000 rupies betaald aan het ziekenhuis als een voorschot op de behandeling en kon daarna mijn auto ophalen. Deze moest natuurlijk nog wel op eigen kosten gerepareerd worden.

Twee weken later kreeg ik van mijn baas in Nederland te horen dat er bij ons op kantoor in India meer dan 60 van de bijna 90 mensen moeten vertrekken. Het kantoor wat ons had overgenomen moet in de kosten snijden i.v.m. de economische crisis. Het outsourcing project wordt even op de lange baan geschoven en de meeste projecten worden gestopt. Dit kwam als een flinke schok voor het hele kantoor. Hierdoor komt mijn baan ook op de tocht te staan! Ze zijn op dit moment aan het bekijken of ze mij ook kunnen ontslaan. Dit is moeilijk omdat ik in Nederland in de OR gezeten heb en je dan 2 jaar ontslagbescherming hebt. Ondertussen zit ik wel thuis in afwachting op de definitieve uitkomst. Dit geeft mij aan de andere kant wel meer mogelijkheden om me te richten op Gods koninkrijk! Ik heb ondertussen juridisch advies ingewonnen en het ziet er naar uit dat ik wel sterk sta. Officieel is het Nederlandse deel van mijn contract nog niet opgezegd, dus het kan nog alle kanten opgaan.

Blijf voor ons bidden!
We geloven dat God dat gaat voorzien en alles ten goede zal keren.